Κείμενο του Δημήτρα Τερζανίδη aka Durin the Deathless
Συνεχίζουμε με το άρθρο μας, όπου ο Δράκος Smaug ο Χρυσός κατέλαβε το Erebor το 2770 της Τρίτης Εποχής, το βασίλειο κάτω από το Βουνό της Μοναξιάς. Ο Thror, που ήταν τότε βασιλιάς μάζεψε τον λαό του και έζησαν στην εξορία, σε μια κοντινή περιοχή των Ομιχλιασμένων Βουνών, το Dunland. Εκεί έζησαν αβοήθητοι και άστεγοι.
Ο Thror, κουρασμένος και βαθιά απελπισμένος, έδωσε το ένα από τα Επτά δαχτυλίδια της Δύναμης των Νάνων, στο γιο του Thrain ΙΙ, καθώς ήταν το μοναδικό κειμήλιο που είχε απομείνει από την γενιά του Durin, αφού το Arkenstone είχε πια χαθεί μαζί με τον αγαπημένο του Χρυσό. Τότε αποφάσισε να εγκαταλείψει το λαό του και να φύγει μαζί με ένα γέρο σύντροφο του τον Nar. Καθώς αποχαιρετούσε τον γιο του, του ευχήθηκε το Δαχτυλίδι να του φέρει τύχη, αν και κατά βάθος δεν το πίστευε και τον συμβούλεψε λέγοντας: « Το χρυσάφι θέλει χρυσάφι για να πολλαπλασιαστεί». Φεύγοντας του έδωσε τον χάρτη και το κλειδί της μυστικής πόρτας του Erebor. Τα λόγια του ήταν «Την εκδίκηση μας στο Smaug την αφήνω σ’ εσένα και στους γιους σου». Κανείς δεν γνώριζε το μέρος του προορισμού του. Λέγετε ότι είχε χάσει τα λογικά του και ότι γι’ αυτό ευθύνεται το Δαχτυλίδι της Δύναμης, που είχε ανακτήσει τις δυνάμεις του μετά την αναγέννηση της δύναμης του Δημιουργού του. Μέσα στην τρέλα του να φτάσει στο παλιό βασίλειο των προγόνων του την Khazad-dum, κατάφερε και πέρασε από το Πέρασμα του Κόκκινου Κέρατου και έφτασε στην Αζανουλμπιζάρ , ανατολικά της Moria. Εκεί μαζί με τον σύντροφο του, βρήκαν ανοιχτή την Ανατολική Πύλη του αρχαιότερου βασιλείου των Νάνων. Παρόλες τις προειδοποιήσεις του φίλου του, ο Thror προχώρησε μέσα στην Πύλη σαν θριαμβευτής βασιλιάς που μπαίνει στο Βασίλειο του. Δεν γύρισε ποτέ όμως. O Nar που ήταν κρυμμένος εκεί κοντά και περίμενε τον ερχομό του βασιλιά του, άκουσε βαθιά μέσα από το βουνό τύμπανα και φωνές. Τρομοκρατημένος, νομίζοντας ότι ήταν ο Thror, πλησίασε δισταχτικά την Πύλη. Τότε είδε όντως το σώμα του Thror αλλά ήταν απαγχονισμένο. Το κατέβασε και γονάτισε δίπλα στο κεφάλι του. Μία βαριά φωνή από τις σκιές της Πύλης φώναξε τον Nar ως «αγγελιοφόρο». Τα λόγια του ήταν βαριά και χαραγμένα στην μνήμη όλων των Νάνων που γνώριζαν καλά την Ιστορία του χαμού του Thror. «Αν οι ζητιάνοι δεν περιμένουν στην πόρτα, αλλά μπαίνουν στα κρυφά και προσπαθούν να κλέψουν, να τι τους κάνουμε. Αν όμως η οικογένειά του θέλει να μάθει ποιος είναι τώρα εδώ βασιλιάς, το όνομα είναι γραμμένο στο πρόσωπό του. Το έγραψα εγώ! Τον σκότωσα εγώ! Κι αφέντης εδώ πέρα είμαι εγώ!» Ο Nar γύρισε το κεφάλι του Βασιλιά και είδε γραμμένο στο πρόσωπο του το όνομα AZOG! Έφυγε , κλαίγοντας από πόνο και ντροπή για τον βασιλιά του, καθώς πίσω του οι Orcs πετσόκοβαν το σώμα του.
Αυτή ήταν η ιστορία που είπε ο Nar στον γιο του βασιλιά, Thrain II. Ο τελευταίος μετά το πένθος του έμεινε σιωπηλός για επτά μέρες και αφού σκέφτηκε, είπε: «Αυτό δεν θα το ανεχτούμε!». Έτσι λοιπόν ξεκίνησε ο Πόλεμος των Νάνων ενάντια στα Orcs. Ο Thrain II έστειλε αμέσως αγγελιοφόρους σε όλους τους Οίκους για να τους ενημερώσει και να τους καλέσει να συμμετέχουν στον Πόλεμο. Τρία χρόνια χρειάστηκαν για να συγκεντρωθεί ο λαός του Durin , μαζί με ισχυρές δυνάμεις από τους υπόλοιπους Οίκους των Πατέρων των Νάνων, γιατί η προσβολή αυτή προς τον απόγονο βασιλιά του Αρχαιότερου Πατέρα των Νάνων, προκάλεσε την οργή όλων! Όταν όλα ήταν έτοιμα, άρχισαν να “καθαρίζουν” όλες τις σπηλιές από τα βρομερά Orcs , ξεκινώντας από το Gundabad το 2793 της Τρίτης Εποχής με προορισμό το αρχαίο Βασίλειο του Durin. Οι μάχες που ακολούθησαν ήταν σκληρές αλλά νικηφόρες για τους Νάνους. Ώσπου το 2799 της Τρίτης Εποχής έφτασαν στην Αζανουλμπιζάρ. Ήταν μια κοιλάδα που απλωνόταν στις εσοχές των βουνών γύρω από την Κέλεντ-ζαράμ. Εκεί παρατάχθηκαν και έβγαλαν μια βροντερή πολεμική κραυγή που ακούστηκε σε όλοι την κοιλάδα, λέγοντας «Baruk Khazâd! Khazâd ai-mênu!»
Παρόλη την δύναμη και την οργή της στρατιάς των νάνων, o Azog είχε κρατήσει για την υπεράσπιση της πύλης πολλές δυνάμεις των Orcs. Στην αρχή η τύχη δεν ευνόησε τους νάνους καθώς οι Orcs ήταν υπεράριθμοι, ακλόνητοι και τοποθετημένοι σε καλύτερο στρατηγικό σημείο στην κοιλάδα. Έτσι άρχισε η μάχη του Αζανουλμπιζάρ. Η ανάμνηση της μάχης αυτής στοιχειώνει για πάντα τις καρδιές των Νάνων και τα Orcs τρέμουν και σιωπούν.
Οι Νάνοι της πρώτης γραμμής με επικεφαλής τον Thrain II ρίχθηκαν στης ορδές των Orcs! Αλλά χωρίς αποτέλεσμα και με πολλές απώλειες, αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν σε ένα δάσος με δ ψηλά δέντρα, το οποίο υπήρχε ακόμα εκείνες τις μέρες δίπλα από το βουνό. Ανάμεσα στους πεσόντες της πρώτης επίθεσης ήταν ο γιος του Frerin και ο συγγενής του Fundin, ο πατέρας του Balin και Dwalin. Ο Thrain II σε αυτή τη μάχη έχασε το ένα του μάτι και τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι. Ο γιος του, Thorin II. τραυματίστηκε ελαφρά και πήρε το προσωνύμιο Oakenshield. Λέγεται, ότι η ασπίδα του έσπασε κατά την διάρκεια της μάχης και τότε έκοψε με το τσεκούρι του ένα κλαδί από μια δρυ, και το χρησιμοποίησε ως ασπίδα.
Η μάχη δεν εξελίσσονταν νικηφόρα για τους νάνους, όταν προς την αρχή της νέας ημέρας ο λαός του Nain ΙΙ, που ήταν ο γιος του Gror από τους Σιδερένιους λόφους, έφτασε στην Moria. Οι πολεμιστές του προπορεύονταν με τους αλυσιδωτούς τους θώρακες και με τα τσεκούρια τους και άνοιγαν δρόμο ανάμεσα στα Orcs με τόση οργή, που πολλά τρέπονταν σε φυγή. Διαπέρασε τα Orcs και έφτασε ως την Πύλη της Μόρια. Ο Nain ΙΙ όταν έφτασε μπροστά στην πύλη , προκάλεσε ουρλιάζοντας με μανία τον Azog να βγει έξω να πολεμήσει. Τότε βγήκε έξω ένα ψηλό και μυώδες Orc μαζί με την φρουρά του. Η φρουρά του έπεσε με μανία στους πολεμιστές του Nain ΙΙ και ο Azog ο ίδιος ρίχτηκε καταπάνω του. Ο Nain ΙΙ όμως θολωμένος και κουρασμένος από τις μάχες που είχε δώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή, παρόλη την πολεμική του ικανότητα, δεν φάνηκε να δυσκολεύει τον Azog. Ο τελευταίος σε μία αντεπίθεση έδωσε ένα ακαριαίο χτύπημα στο κεφάλι του Νάνου. Η πανοπλία του άντεξε το χτύπημα αλλά δυστυχώς σπάζοντας το σβέρκο του έπεσε νεκρός. O Azog πήγε να σηκώσει το νεκρό σώμα του νάνου, όταν συνειδητοποίησε την πανωλεθρία που υπέστη ο στρατός του και είδε τα Orcs κυνηγημένα από Νάνους να σφαγιάζονται και λίγα να σώζονται. Όλη η φρουρά του κείτονταν νεκρή γύρω του. Τότε πέταξε αμέσως το σώμα και από φόβο έτρεξε προς την Πύλη. Εκεί όμως τον πρόλαβε ένας Νάνος, ο οποίος κραδένοντας το κόκκινο τσεκούρι του και με τα δυο του χέρια, έκοψε με μανία το κεφάλι του Azog. Ήταν ο Dein II Ironfoot, γιος του Nain ΙΙ, που ήταν νέος ακόμα για τα δεδομένα των Νάνων. Αυτό αποτέλεσε μεγάλη δόξα και τιμή για τον ίδιο, καθώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής του κράτησε επάξια την φήμη αυτή. Μια φήμη ενός πολεμιστή με πολλές μάχες στο ενεργητικό του, που ακόμα και γέρος αγωνίστηκε σκληρά μέχρι τον χαμό του στην Μάχη του Δαχτυλιδιού. Σε αυτή τη μάχη, που αναφέρεται στον θάνατο του Dain ΙΙ, θα αναφερθούμε προς το τέλος του άρθρου.
Τα Orcs, που ήταν χωρίς αρχηγό, τράπηκαν σε φυγή. Οι Νάνοι κέρδισαν την μάχη αυτή, με απώλεια τον μισό στρατό τους αλλά τα Orcs που σφαγιάστηκαν ήταν πάνω από δέκα χιλιάδες. Ο Thrain II μετά το θάνατο του Azog , παρότρυνε τους άλλους αρχηγούς να μπούνε στην Moria και να πολεμήσουν για την απελευθέρωση του Βασιλείου των προγονών του. Οι αρχηγοί, του αρνήθηκαν ευγενικά , λέγοντας ότι το βασίλειο δεν τους ανήκει αλλά από την άλλη, τον τίμησαν παίρνοντας εκδίκηση από τα Orcs. Ο Thrain II μάζεψε τους δικούς του για να μπουν στο Βασίλειο, αλλά ο Dain II, έχοντας πρόσωπο χλομό παρόλη την νιότη του και με φοβισμένο ύφος, είπε στον Thrain II: «Μόνο εγώ κοίταξα μέσα από τις σκιές της Πύλης. Πίσω από την σκιά σε περιμένει ακόμα ο Χαμός του Ντούριν».
Ο Thrain II τελικά αποφάσισε να μην συνεχίσει. Τότε, κόψανε τα δέντρα του δάσος που βρισκόταν δίπλα στα βουνά του Khazad-Dum και κάψανε τους νεκρούς. Παρόλο που σύμφωνα με το έθιμο, για να αποδώσουν τιμές στους νεκρούς η ταφή τους γινόταν σε πέτρινους τάφους, αυτό δεν έγινε διότι ήταν χρονοβόρο. Έτσι όσοι πέσανε στην μάχη τότε ονομάζονταν “Burned Dwarves”. Σε αυτήν την μάχη,να σημειώσουμε ότι πήρε μέρος ο γιος του Fundin ο Balin και ο ξάδερφος του Gloin , ο πατέρας του Gimli.
Ο Thrain II αφού περιπλανήθηκε με τον λαό του στην Eriador, έφτασε βόρια στα Μπλε Βουνά. Εκεί, τα επόμενα χρόνια κύλησαν κατασκευάζοντας πράγματα από σίδερο και έχοντας ανοδική πορεία. Αλλά η εμμονή του Thrain II για χρυσό συνέχεια φούντωνε και υπεύθυνο για αυτό ήταν το Δαχτυλίδι της Δύναμης. Μια μέρα αποφάσισε να φύγει , μαζί με μια ομάδα από Νάνους συμπεριλαμβανομένου και τους Balin και Dwalin, με προορισμό το Erebor. Μόνο αυτός γνώριζε που κατευθύνεται, αφήνοντας τον γιο του Thorin II πίσω στα Μπλε Βουνά, έχοντας πλήρη άγνοια. Καθώς περιπλανιόταν με την ομάδα του προς τα Βόρια, πολλοί ήταν αυτοί που του στάθηκαν εμπόδιο στον προορισμό του. Τους κυνηγούσαν λοιπόν τα τσιράκια του Sauron, όπως Orcs και λύκοι, γιατί ο Sauron είχε μάθει ποιος ήταν ο κάτοχος του τελευταίου Δαχτυλιδιού των Νάνων. Είναι γεγονός πως ένα βράδυ αναζητώντας καταφύγιο στο Δάσος της Σκοτεινιάς διανυκτέρευσαν σε αυτό. Το πρωί οι σύντροφοι του ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι ο Thrain II έλειπε. Μάταια έψαξαν, όμως ποτέ δεν τον βρήκαν και γύρισαν πίσω στον Thorin II. Ο τελευταίος έμαθε αργότερα, ότι ο πατέρας του ήταν αιχμάλωτος του Sauron στο Dol Guldur και αφού τον βασάνισε άφησε εκεί την τελευταία του πνοή. Τελικά, ο Sauron πέτυχε τον σκοπό του, καθώς το τελευταίο Δαχτυλίδι των Νάνων ήταν στα χέρια του.
Ο Thorin II ήταν ο επόμενος νόμιμος διάδοχος του θρόνου. Για τα επόμενα χρόνια ο λαός του δούλεψε σκληρά και έκανε θαυμαστά έργα στα Μπλε Βουνά, αποκτώντας τέτοια φήμη που πολλοί περιπλανώμενοι Νάνοι από τον λαό του Durin, ήρθαν να εγκατασταθούν στο βασίλειο αυτό. Βέβαια, δε ξέχασε ποτέ το μίσος που είχε μέσα του και η εκδίκηση που ήθελε να πάρει από τον Δράκο ολοένα και φούντωνε. Ονειρεύονταν στρατιές να πολεμούν για την απελευθέρωση του Βασιλείου, αλλά τα τσεκούρια του λαού του ήταν λιγοστά. Καθώς η οργή για τον Δράκο μεγάλωνε μέρα με την μέρα, ένα πρωί το ένστικτό του τον οδήγησε στο Μπρη και στην συνάντηση του με τον Γκάνταλφ.
Στο πανδοχείο Prancing Pony, ο Gandalf δέχτηκε την πρόσκληση του Thorin II να τον συναντήσει στο βασίλειο του, καθώς μοιραζόντουσαν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή την εξόντωση του Δράκου μαζί με την κατάκτηση του βουνού και των γύρω περιοχών από τους Νάνους. Ο Gandalf γνώριζε τα σχέδια του Sauron και την επιθυμία του να επιτεθεί στο Rivendell. Ήθελε να ανακτήσει επίσης την περιοχή της Angmar, όπου ήταν το Βασίλειο που ζούσε ακόμα ο Δράκος και στην οποία η μόνη υπεράσπιση της περιοχής ήταν οι Νάνοι του Σιδερένιου Λόφου. Γνώριζε λοιπόν, πώς με την βοήθεια του Δράκου η καταστροφή της Middle-Earth θα ήταν αναπόφευκτη. Έτσι, κατάφερε να πείσει τον Thorin II να ξεκινήσει, έχοντας στην συντροφιά του έναν Διαρρήκτη, για την αποστολή στο Erebor. Η ιστορία είναι γνωστή: ο Thorin II κατάφερε και σκότωσε τον Δράκο με την βοήθεια των ανθρώπων από το Lake–town. Για την ακρίβεια ήταν ο Bard I που τον εξόντωσε. Έτσι, κατάφερε και πήρε πίσω το Βασίλειο και πολέμησε μαζί με το λαό του για την υπεράσπιση του Erebor από τα Orcs, στην Μάχη των Πέντε Στρατών.
Μετά τον θάνατο του Thorin II σε αυτή τη μάχη και την ταφή του με το βασιλικό κειμήλιο του Οίκου του, το Arkenstone, η εξουσία πέρασε στον Dain ΙΙ Ironfoot. Αυτό συνέβη, καθώς τα ανίψια του Kili και Fili που δικαιούνταν τη θέση, έπεσαν και αυτά στην μάχη. Ο Dain II έγινε «Βασιλιάς κάτω από το Βουνό» και μαζί με τον Bard Ι ξαναέφτιαξαν την πόλη του Dale. Οι Νάνοι του Erebor μαζί με τους ανθρώπους του Dale και τα ξωτικά του Δάσους Mirkwood είχαν άριστες σχέσεις κατά την Βασιλεία του στην κοιλάδα. Ο λαός του έφερε ξανά στο φως την φήμη για τα επιτεύγματα του Οίκου του στην τοιχοποιία και στην κατασκευή πολεμικού εξοπλισμού. Κατά το 2989 της Τρίτης Εποχής, ο Balin που ζούσε στο Erebor, αποφάσισε με μια ομάδα να πάνε στην Moria και να τη διεκδικήσουν. Ο Dain II δεν έδωσε την ευχή του σε αυτήν την κίνηση, αλλά ούτε στάθηκε εμπόδιο. Αργότερα έμαθε ότι η βασιλεία του Balin στην Moria άντεξε 5 χρόνια.
Το 3018 της Τρίτης Εποχής, ήρθε ένα αγγελιοφόρος του Sauron και ζήτησε από τον βασιλιά να του δώσει ότι πληροφορίες γνώριζε για κάποιον “Baggins από το Sire”. Ως αντάλλαγμα για τις πληροφορίες που θα έδινε, θα του πρόσφερε τα τρία τελευταία Δαχτυλίδια της Δύναμης των Νάνων. Ο Dain ζήτησε χρόνο να το σκεφτεί. γεγονός που κράτησε πολλές βδομάδες. Μέχρι που αποφάσισε να στείλει τον Gloin, μαζί με τον γιο του Gimli, στο συμβούλιο του Elrond, για τον προειδοποιήσουν ότι ο Εχθρός ψάχνει τον Bilbo. Μετά από πολλούς μήνες, ο πόλεμος για την Μάχη του Δαχτυλιδιού έφτασε στα μέρη του. Στην μάχη του Dale, ο βασιλιάς Brand, ανιψιός του Bard I, αναχαιτίστηκε από τους Ανατολίτες και αναγκάστηκε να φτάσει με τον λαό του και τους πολεμιστές του στο Erebor, όπου ο Dain II άνοιξε της πύλες του Βασιλείου και δέχτηκε τους φίλους του. Έτσι, βοήθησε τον Brand και πήρε μέρος στον πόλεμο της κοιλάδας του Dale.
Όπως μαθαίνουμε μετά το τέλος του πολέμου της Μάχης του Δαχτυλιδιού από τον Γκάνταλφ , ο Dain II παρά τα 250 χρόνια του , κρατούσε ακόμα το κόκκινο τσεκούρι του και πολεμούσε δίπλα στο νεκρό σώμα του Brand , με την ίδια χάρη και μανία που τον διέπρεπε όλα αυτά τα χρόνια. Μέχρι τη στιγμή που έπεσε λίγο πιο έξω από τις πύλες του Erebor.
Τότε ο γιος του Thorin III Stonehelm μαζί τον Bard II , γιος του Brand , κλείστηκαν στο βασίλειο για να υπερασπιστούν τα τοίχοι της Erebor. Όταν έγινε γνωστή η ήττα του Sauron και η καταστροφή του Ενός Δαχτυλιδιού, οι Ανατολίτες έχασαν την πίστη τους. Νάνοι και Άνθρωποι βλέποντας την αλλαγή αυτή , σταμάτησαν την υπεράσπιση του του Erebor και κυνήγησαν τους Ανατολίτες μέχρι τα σύνορα. Ο Thorin III διαδέχθηκε τον πατέρα του στον θρόνο και μαζί με τον νέο βασιλιά του Dale , Bard II επέστρεψαν στο Dale τη παλιά του δόξα. Οι δύο βασιλιάδες συμμάχησαν με τον βασιλιά Aragorn , των Ενωμένων Βασιλείων της Arnor και Gondor, για τα επόμενα χρόνια. Ο Thorin III , κατά την Βασιλεία του ξεκίνησε να στέλνει δικούς του στην Moria για την εξόρυξη Mithril και διάφορων άλλων μεταλλευμάτων από τα ορυχεία . Ωστόσο το Βασίλειο πέρασε εξολοκλήρου στα χέρια των νάνων πολύ αργότερα. Εκείνη την εποχή ο Gimli , μαζί με μερικούς από τον λαό του Durin ,πήγαν στην Glittering Caves για την εξόρυξη των σπηλέων που υπήρχαν στα Άσπρα Βουνά πίσω από το Φαράγγι του Helm στο Rohan και έγινε Βασιλιάς των Glittering Caves.
Κάπου εδώ τελειώνει η αφήγηση μας για την γενιά του Durin, καθώς όπως είχαν προβλέψει οι νάνοι , λίγο μετά τη μάχη τους ενάντια στα Orcs , θα γεννιόταν ο τελευταίος Durin . Και έτσι μετά από χρόνια O Durin IIV The Last ανέλαβε την Βασιλεία κάτω από το Βουνό. Ο τελευταίος οδήγησε των λαό του πίσω την Khazad-dum και βασίλεψε εκεί ένδοξα, μέχρι που ο κόσμος αυτός γέρασε και οι νάνοι ξεχάστηκαν μαζί με τον ξακουστό Λαό του Durin.
Τέλος το γενεαλογικό δέντρο του Durin’sFolk
