Sigurd and Gudrun

Βραδιά παρουσίασης του βιβλίου «Ο Θρύλος του Ζίγκουρντ και της Γκούντρουν»

Τον Νοέμβριο του 2009 οι ανά τον κόσμο θαυμαστές του έργου του καθηγητή Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν υποδέχτηκαν με ενθουσιαμό ένα νέο, ανέκδοτο βιβλίο του με τίτλο  «The Legend of Sigurd and Gudrun”. Σε αυτό περιλαμβάνονται δύο μακροσκελή επικά ποιήματα, «Το άσμα των Βόλσουνγκ» και «Το άσμα της Γκούντρουν», γραμμένα από τον καθηγητή  στα αγγλικά αλλά με αρχαίο νορδικό μέτρο, καθώς και αναλυτικές σημειώσεις και σχόλια του πάνω στην προέλευση τους και τις πηγές από τις οποίες άντλησε.  Με τον τρόπο αυτό  ο Τόλκιν, ολοκληρώνοντας μια μεγάλη ακαδημαϊκή έρευνα γύρω από τα μισοκατεστραμένα και χαμένα υπολείματα των χειρογράφων της Παλαιάς και Νέας Έδδας,  προσπαθεί να ταξινομήσει και να συμπληρώσει  τα στοιχεία του βόριεου μύθου του Ζίγκουρντ και της Γκούντρουν,  δίνοντας τους μια τελική, ολοκληρωμένη μορφή.

Στην Ελλάδα το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ, σε μετάφραση και απόδοση των ποημάτων του δικού μας Θωμά Μαστακούρη, ταυτόχρονα με όλον τον υπόλοιπο κόσμο, όμως αρχικά δεν είχε γίνει κάποια επίσημη παρουσίαση. Ο Σύλλογος μας προσφέρθηκε  να την οργανώσει. Έτσι, σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο και το καφε-βιβλιοπωλείο ΕΝΑΣΤΡΟΝ, η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου έγινε στις 13 Ιουνίου 2010.

Πολλοί ήταν οι φίλοι που συγκεντρώθηκαν στον ζεστό χώρο του βιβλιο-καφέ εκείνο το κυριακάτικο βράδυ. Ο χώρος γέμισε με χαρούμενες  φωνές και χαμόγελα.  Από νωρίς, ο Frodo μας με τη βοήθεια του Δημήτρη από το καφέ είχαν δοκιμάσει  την οθόνη, είχαν συνδέσει το μηχάνημα προβολής και είχαν έτοιμη την μουσική υπόκρουση. Την κατάλληλη στιγμή, μια απόκοσμη μουσική έκανε τις συζητήσεις να σταματήσουν και τις κούπες με την σοκολάτα να μείνουν στα πιατάκια τους. Η πρόεδρος του Συλλόγου έκανε μια εισαγωγή θυμίζοντας σε όλους την ακαδημαϊκή οντότητα και το επιστημονικό συ γγραφικό έργο του καθηγητή Τόλκιν, που σε αντίθεση με το λογοτεχνικό  είναι μάλλον άγνωστο στους περισσότερους.  Στη συνέχεια άρχισε να απαγγέλει, σε ρόλο αφηγητή, τους εισαγωγικούς στοίχους από το συνάντημα του Ζίγκουρντ με την Μπρίνχιλντ, πρώτα στα αγγλικά και έπειτα στην ελληνική τους απόδοση, ώστε να τονιστεί η διαφορά ανάμεσα στην άμεση, σχεδόν βίαια  ισχύ του  βραχέος  νορδικού μέτρου και την μελωδική, παθιασμένη δύναμη του δεκαπεντασύλλαβου. Το σύνολο της μοιραίας συνάντησης και της ρομαντικής της κατάληξης  απέδωσαν με βαθύ συναίσθημα και άψογη εκφορά  λόγου η Elanor με τον Cirdan, ενώ στην οθόνη προβάλονταν οι αντίστοιχες σκηνές από το βουβό αριστούργημα του Fritz Lang  “Ο θάνατος του Ζίγκφριντ».

Τον λόγο πήρε μετά ο μεταφραστής του έργου Θωμάς Μαστακούρης , ο οποίος μας εξήγησε, τόσο το επιστημονικό υπόβαθρο του έργου του Τόλκιν, όσο και τις δυσκολίες της απόδοσης ενός αρχαίου νορδικού έπους σε μια γλώσσα τόσο διαφορετική, όσο η ελληνική. Μετά ανέλαβε ο ίδιος τον ρόλο του αφηγητή στην απαγγελία ενός τμήματος από την εκδίκηση των αδελφών της Γκούντρουν κατά των Ούνων, με τους ρόλους της Γκούντρουν, του Γκούναρ και του Χόγκνι να αποδίδονται με στεντόριες φωνές από τους Elanor, Cirdan και Alexius von Reuenthal αντίστοιχα.  Στην οθόνη πίσω τους οι σιωπηλοί ήρωες της ταινίας «Η εκδίκηση της Κρίμχιλντ» ετοίμαζαν την επίθεσή τους. Τη στιγμή που η απαγγελία έφτασε στην κορύφωσή της, με τους ήρωες μας να αναφωνούν: «Ξυπνήσατε, πολεμιστές,  τη δόξα για να βρούμε!  Ο δρόμος είν’ ορθάνοιχτος προς την πλατιά Βαλχάλα!», η  μουσική υπόκρουση ξέσπασε  με την περίφημη «Επέλαση των Βαλκυριών» από την ομόνυμη όπερα του Βάγκνερ,  οι πόρτες του μεγάλου κάστρου έσπασαν και τα λεφούσια των εκδικητών εισέβαλαν για το τελικό ξεκαθάρισμα.   Ήταν το ιδανικό τέλος μιας καλά ενορχηστρωμένης παράστασης.

Όταν κόπασαν τα χειροκροτήματα, άρχισαν οι ερωτήσεις προς τον κ.Μαστακούρη,  που με χαρακτηριστική άνεση έλυσε πολλές απορίες των παρευρισκoμένων.  Οι συζητήσεις και τα σχόλια κράτησαν αρκετή ώρα και τα «πηγαδάκια» συνεχίστηκαν μέχρι αργά. Τέλος, αφού ευχαριστήσαμε  την κ. Ριζά για την φιλοξενία στον όμορφο χώρο της, φύγαμε με την αίσθηση, ότι για άλλη μια φορά είχαμε πετύχει αυτό που ξεκινήσαμε να κάνουμε.  Μακάρι να υπάρξουν και άλλα ανέκδοτα έργα του αγαπημένου μας καθηγητή. Εμείς , εδώ είμαστε…

Καίτη Καραγεώργη aka circi