Μέρος Β’ – Και στα δέντρα τραγουδώ …
Χαίρετε! Για δεύτερη φορά είστε ευπρόσδεκτοι στη μικρή και ευωδιαστή μας γωνία!
Την προηγούμενη φορά, ταξιδέψαμε στη Μέση-γη μακριά από το Σάϊρ για να βρούμε 3 μικρά λουλούδια το seregon, το niphredil και το elanor. Αυτή τη φορά, τις σελίδες μας θα στολίσουν τα φύλλα δέντρων και βοτάνων από γνωστά άλλα μακρινά κάπως μέρη της Μέσης-γης που κάποτε φυτρώναν στην ξεχασμένη και βυθισμένη στη λήθη χώρα του Νούμενορ. Μαύρο lebethron λοιπόν, χρυσό mallorn και βασιλικό athelas…
Lebethron
Είναι δέντρο της Γκόντορ και οι ξυλουργοί της πόλης, εκτιμούσαν πολύ το καλής ποιότητας ξύλο του. Το τι σημαίνει η ίδια η λέξη, κανείς δεν ξέρει για σίγουρα, αν και πολλοί λένε ότι είχε πάρει το όνομά του από το σχήμα των φύλλων του που μοιάζουν με δάχτυλα (lebet = δάχτυλο, doron = βελανιδιά).
Από lebethron κατασκευάζονταν πολλά αντικείμενα: όταν ο Φάραμιρ βρήκε στο Ιθίλιεν τον Φρόντο και τον Σαμ, τους έδωσε δύο κομμάτια από γυαλισμένο ξύλο lebethron, δεμένα με σιδερένιες μύτες, που τα χρησιμοποιούσαν σαν παπούτσια για πεζοπορία ή για ορειβασία. Εξάλλου, το στέμμα της Γκόντορ που φορούσε o Άραγκορν τη μέρα της στέψης του, βρίσκονταν σε μία πολυτελή θήκη φτιαγμένη από ασήμι και μαύρο ξύλο lebethron.
Ποιο όμως δέντρο του δικού μας κόσμου που θα μπορούσε να αντιστοιχεί με το lebethron της Γκόντορ ? Αν κάποιος έψαχνε να βρει αντίστοιχα δέντρα με βάση το σχήμα του φύλλου του lebethron, ίσως να κατέληγε στη Μουριά, στο Πλατάνι ή και στην Καστανιά, που ίσως θα ήταν η καλύτερη επιλογή λόγω της ποιότητας του ξύλου. Ωστόσο το ίδιο το όνομα σε οδηγεί σε κάποιο δέντρο βελανιδιάς, και πιο συγκεκριμένα στην ισπανική Δρυ (quelcus falcata). Πολύ συχνά μάλιστα, το δέντρο αυτό διακρίνεται για το σκούρο, σχεδόν μαύρο χρώμα του.
Mallorn
Στην Quenya, ονομάζεται malli-norne, αλλά και οι δύο ονομασίες σημαίνουν “χρυσαφένιο δέντρο”. ‘Ηταν δέντρο του Τολ Ερέσσεα, του νησιού στις Ακτές του Μαν. Από κει μεταφέρθηκε στη χώρα του Νούμενορ, ενώ φύτρωναν και στο βασίλειο της Γκόντολιν στο Μπελέριαντ. Το mallorn, είχε ασημένιο κορμό και χρυσά άνθη, τα φύλλα του ήταν μεγάλα χρυσοπράσινα στο πάνω μέρος και γκρίζα ασημένια από κάτω, γίνονταν χρυσά το φθινόπωρο και δεν έφταναν μέχρι την αρχή της άνοιξης.
Στην Μέση-γη, πουθενά αλλού δεν μπορούσες να δεις mellyrn, όπως λέγονται σωστά όταν είναι πολλά μαζί, παρά μόνο στο δάσος του Λοθλόριεν, όπου είχε μεταφέρει κάμποσους καρπούς η Γκαλάντριελ. Τα δέντρα μεγάλωναν και στα κλαδιά τους χτίστηκε η πόλη Κάρας Γκάλαδον. Από το χρυσαφί τους χρώμα απέκτησε το όνομά του το Λοθλόριεν, το Χρυσαφένιο Δάσος.
Η συντροφιά του δαχτυλιδιού πήρε lempas λίγο ψωμί-για-το-δρόμο, τυλιγμένο σε φύλλα μάλλορν, ενώ η Γκαλάντριελ, έκανε δώρο στο Σαμ λίγο χώμα και ένα καρπό του δέντρου και έτσι αργότερα ο Σαμ φύτεψε τον σπόρο στον κήπο που πολλά χρόνια πρωτύτερα είχε γίνει το Πάρτυ του γέρο-Μπίλμπο. Το μάλλορν μεγάλωσε και έβγαλε χρυσά φύλλα και πολύς κόσμος ερχόταν στο Σάϊρ για να το θαυμάσει. Για τα mellyrn λένε ότι στο σχήμα των κλαδιών και στα φύλλα μοιάζουν με τις οξιές. Η οξιά στην Ιατρική είχε χρήσεις αντισηπτικού, διεγερτικού και τονωτικού. Ιδιαίτερα σχετίζεται με τη χρονιά βρογχίτιδα, ενώ επηρεάζει και το στομάχι και τα νεφρά.
Athelas
Και μιας και αναφερθήκαμε παραπάνω στην Ιατρική να και ένα βοτάνι, που σίγουρα έχει μεγάλη σημασία και είναι ιδιαίτερα γνωστό. Πρόκειται για το λεγόμενο “Βασιλόχορτο” όπως αποκαλείται και στη γλώσσα της Quenya, Asea Aranion.
Ήταν ένα βοτάνι με όμορφη γλυκιά μυρωδιά, που είχε μεγάλες θεραπευτικές ικανότητες ιδιαίτερα όταν βρισκόταν στα κατάλληλα χέρια, που… δεν ήταν αλλά από τα χέρια ενός απογόνου της Βασιλικής γενιάς του Νούμενορ. Στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», ο Άραγκορν είναι αυτός που το χρησιμοποιεί για να γιατρέψει στην Γκόντορ όσους τους έχει βρει η Μαύρη Ανάσα και η γιάτρισσα Γιόρεθ αναγνωρίζει τις θεραπευτικές του ικανότητες: “The hands of the king are the hands of a healer”.
Το athelas ήρθε στη Mέση-γη κατά τη δεύτερη εποχή, μάλλον από τους ανθρώπους του Νούμενορ. Φύτρωνε στο Βορρά και μόνο σε μέρη όπου κατοικούσαν άνθρωποι της Δύσης. Για αυτό άλλωστε και στην Γκόντορ οι ιαματικές του ιδιότητες δεν ήταν γνωστές και το βασιλόχορτο, το ήξεραν μόνο για το άρωμα του, που είχε έναν αέρα δροσιάς.
Το βασιλόχορτο (Kingsfoil) αναφέρεται eπίσης στο βιβλίο “Wizard of Εarthsea” της Ούρσουλα Λε Γκέν.
By Elanor the Fair
