Μια μικρή αποστολή πέντε ατόμων από τον Σύλλογο μας (Beleg, circi, Estel, Reuenthal, Shadowfax) είχε τη χαρά να παραστεί στις εκδηλώσεις του φίλου Ολλανδικού Συλλόγου για τον εορτασμό των 30 χρόνων από την ίδρυση του. Είδαμε ξανά παλιούς φίλους, κάναμε καινούργιους, είχαμε θετικές επαφές με πολύ σημαντικούς για τον χώρο μας ανθρώπους, όπως ο καθηγητής Tom Shippey και ο Pieter Collier, ακούσαμε ωραίες ομιλίες, παίξαμε, διασκεδάσαμε, δώσαμε και πήραμε δώρα. Αντί δικής μου περιγραφής, θα επιχειρήσω μια μετάφραση του απολογισμού που μας έστειλαν οι ίδιοι οι οικοδεσπότες μας.
Αυτό το πολυαναμενόμενο πάρτυ πήρε πολύ χρόνο να οργανωθεί. Για περίπου ενάμιση χρόνο η ατρόμητη επιτροπή, με την βοήθεια και κάποιων βοηθητικών δυνάμεων, δούλεψε φιλότιμα για την δημιουργία μιας θαυμάσιας γιορτής Lustrum. Καθώς η ημερομηνία πλησίαζε, η συμμετοχή ανέβηκε και έφτασε τα 118 άτομα από 11 χώρες της Ευρώπης και από τις ΗΠΑ. Και η Παρασκευή 20 Μαίου ξημέρωσε….
Από νωρίς το απόγευμα, ο κόσμος άρχισε να καταφτάνει στο De Berckt και να παραλαμβάνει τις πολύ έντονες πορτοκαλιές τσάντες του Lustrum, που περιείχαν το πρόγραμμα, το κλειδί και την ταυτότητά τους, καθώς και χρήσιμες οδηγίες. Οι τσάντες αυτές θα φανούν χρήσιμες και σε διάφορες άλλες Ολλανδικές εκδηλώσεις, μιας και το πορτοκαλί είναι το εθνικό μας χρώμα. Δώσαμε μεγάλη βάση σε αυτό. Και ενώ οι καλεσμένοι μας βρίσκουν τα δωμάτιά τους, εμείς ετοιμάζουμε το Κάστρο για το ότι θα επακολουθήσει. Το ασσανσέρ αποδεικνύεται πολύ αργό και ακθόλου αξιόπιστο, αλλά όλα τα άλλα είναι εντάξει.
Το πρώτο πράγμα στο πρόγραμμα – απολύτως λογικό δεδομένου του θέματος μας των Χόμπιτ- είναι το δείπνο. Για να υπάρξουν κοινωνικές επαφές και ανάμιξη των επισκεπτών, σκεφτήκαμε ένα μάλλον περίπλοκο πλάνο θέσεων. Αυτό περιελάμβανε τον Γιαν Μπουμ, ένα σκούλι με εύκολες να χαθούν καρτέλες και αντίστοιχα σημαιάκια για τα τραπέζια. Οι πρώτοι πόντοι των ομάδων για την Μάχη των Πέντε Στρατών κερδίθηκαν με τις προπώσεις.
Ακολουθεί η παρουσίαση του Ισπανικού Συλλόγου από τους τέσσερις εκπροσώπους τους. Μετά ο Alex Lewis συνοδεύει με την κιθάρα του την προσπάθεια για ομαδικό τραγούσι, που διευθύνει με αυστηρότητα ο master Bram Lagendijk. Κάποιοι είναι ενθουσιώδεις αλλά τους λείπεπ η φωνή και η φινέτσα. Τέλος, πολύς κόσμος μαζέυεται στο Hall of Fire και τα “τσούζει” μέχρι αργά τη νύχτα. Το να συναντάς παλιούς φίλους είναι πάντα μεγάλη ευχαρίστηση που ξεπερνιέται μόνο από το να κάνεις καινούργιους.
Αυτή είναι η μέρα των ομιλιών και αρχίζει νωρίς με την γηραιότερη της διοργάνωσης , την Jessica Yates. Αναπάντεχα, το ακροατήριο ξεπερνά τα 40 άτομα κι ας είναι ακόμα πολύ πρωί. Ακολουθούν έξι ακόμα ομιλίες, κάποιες με πολυ΄ιδιαίτερα θέματα. Για παράδειγμα, ο δράκος που έμοιζε με την She-Lob της Renée Vink ή οι πλαστογράφοι της υπογραφής του Τόλκιν από τον Pieter Collier. Και φυσικά την πρωταρχική θέση καταλαμβάνει η ομιλία του τιμώμενου καλεσμένου μας, του καθηγητή Tom Shippey, που τελικά ομολόγησε πως μάλλον είναι a Hippey…
Υπάρχουν όμως και άλλες δραστηριότητες. Οι ζωντανοί και εύθυμοί χοροί των Hobbit dance με την Kinita Faas έφεραν μεγάλο κέφι και κάποιοι επιμελείς μαθητές θα σέρνουν τα πονεμένα πόδια τους ολόκληρο το διήμερο. Η ζωγραφική της Ruth Lacon εκτιμήθηκε δεόντως. Έγινε διαγωνισμός κουστουμιών. Και λίγοι γενναίοι δοκίμασαν το Magical Mystery Tour κατά μήκος του ποταμού Maas. Στο μεταξύ, ο τοπικός ραδιοφωικός σταθμός και η περιφεριακή εφημερίδα ήρθαν για να καλύψουν το αλλόκοτο φεστιβάλ μας.
Και έφτασε η ώρα που όλοι περίμεναν, ιδιαίτερα η θεατρική ομάδα μας, που πέρασε άπειρες ώρες κάνοντας πρόβες στο έργο The Borrowed Light. Παρά την σχεδόν καταστροφική γενική δοκιμή, η παράσταση πήγε καλά και άρεσε στο κοινό. Ας χειροκροτήσουμε τα κουστούμια της Margreeth και του Tineke, τα σκηνικά του Tony, την παραγωγή του Hugo και φυσικά το σενάριο και την σκηνοθεσία της Renée. Έχουμε πέντε χρόνια να ετοιμάσουμε το επόμενο.
Το αποψινό δείπνο είναι το επίσημο. Διαρκεί 3,5 ώρες, κατά τις οποίες ο Jan Boom μοιράζει χειροποίητες κεραμικές αναμνηστικές πλάκες σχεδόν στους πάντες, απονέμεται στον Johan Vanhecke η Golden Unquendor Pin of Honour και η Pat Reynolds μας διηγήται με μοναδικό ύφος την ιστορία του Sir Gawain and the Green Knight. Τέλος, ο Jeroen Bakker μας συγκινεί διαβάζοντας ένα ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη της γλυκειάς Dorine Ratulangie. Α! το φαί αποδεικνύεται επαρκές, πράγμα θετικό για επίσημο δείπνο.
Κουρασμένοι από την μαραθώνια φαγοποσία, οι συμμετέχοντες παρακολουθούν ευχαρίστως την ωραία παρουσίαση του Σλοβενικού Συλλόγου. Αλλά μόνο δέκα αντέχουν να μείνουν και ακούσουν το ισπανικό κουαρτέτο να τραγουδά με συνοδεία βιολιού. Ένα τελευταίο ποτηράκι και γραμμή για ύπνο.
Η δημοπρασία αρχίζει νωρίς, αλλά μας ανταμοίβει με το πλούσιο και πολύ ενδιαφέρον περιεχόμενό της. Ο Jan Boom καταβάλει έντιμες προσπάθειες να προχωρήσει γρήγορα, μιάς και σε λίγο αρχίζει η παρουσίαση για την μετάφραση του Τόλκιν στα Φρυγικά. Μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση, με καλούς ομιλητές, έναν ευχαριστημένο καθηγητή Shippey να τους ενθαρρύνει κατανεύοντας συνεχώς και το τραγούδι των Νάνων από γυναικεία !! χορωδία.
Μετά το γεύμα, ξεκινήσαμε για την τελική φάση της Μάχης τνω Πέντε Στρατών. Άνθρωποι, Ξωτικά, Νάνοι, Αετοί και Όρκ διαγωνίστηκαν στο κάπνισμα πίπας, την ρήψη πετάλων, την ροπαλομαχία και φυσικά στο Quiz. Από τα πυκνά σύννεφα καπνού βγήκαν νικητές οι φτερωτοί Αετοί. Είθε ο άνεμος κάτω από τα φτερά τους να τους φέρει ασφαλείς στα σπίτια τους.
Ο πρόεδρος μας, ο Jaap ευχαριστέι τους συμμετέχοντες και η γιορτή μας κλείνει με το Namárië! τραγουδισμένο στην Quenya. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τις δυό αναμνηστικές πλάκες που δώθηκαν στον Σύλλογό μας. Μία για τα 30 χρόνια του Unquendor και μία για την φιλία των δύο Συλλόγων.
Καίτη Καραγεώργη aka circi
