Αυτό είναι το πρώτο μέρος της ιστορίας του λαού των Eorlingas, γραμμένο από το άξιο τέκνο τους Eomer, κατά κόσμον Νίκο Θεμελή
Οι Rohirrim, ο λαός των “Αλογοαφεντάδων” όπως τους αποκαλούσαν οι άνθρωποι της Gondor, είχαν καταγωγή από τους Eotheod, μια φυλή με ιδιαίτερη αγάπη για τα άλογα. Ήταν μια υπερήφανη φυλή, καταγόμενη από τον βορρά, απόγονοι των Edain της Πρώτης Εποχής.
Οι Εοθέοντ ουσιαστικά, δημιουργήθηκαν όταν καταστράφηκε το Βασίλειο του Rhovanion, ένα σημαντικό βασίλειο του βορρά από το οποίο μάλιστα καταγόταν και η Βασίλισσα Vidumavi, μετέπειτα μητέρα του Βασιλιά Eldacar, από εισβολείς Αμαξηλάτες. Ο άρχοντας Marwini μάζεψε τον εναπομείναντα πληθυσμό, μαζί με πρόσφυγες από το Δάσος της Σκοτεινιάς και εγκαταστάθηκαν στην κοιλάδα του του ποταμού Anduin, ανάμεσα στο ποτάμι και το Δάσος. Ονόμασαν τους εαυτούς τους Eotheod, λόγω της κοινής τους αγάπης για τα άλογα.
Οι Eotheod ήταν σύμμαχοι της Gondor Είχαν σημαντική προσφορά στην υπεράσπιση της από μισητούς εχθρούς που επί αιώνες ταλαιπωρούσαν το νότιο βασίλειο. Χαρακτηριστική επιτυχία ήταν για παράδειγμα, το γεγονός ότι μετά την ήττα των δυνάμεων της Gondor στο Morannon, ο Earnil επιτέθηκε στην κατασκήνωση των νικητών την νύχτα και τους κατατρόπωσε, τρέποντας τους σε φυγή. Η βοήθεια των Eotheod και αργότερα των Rohirrim,θα αποδειχτεί κρίσιμη αρκετές φορές κατά την διάρκεια της μακράς ιστορίας της συμμαχίας των δυο λαών.
Σημαντικό γεγονός στην ιστορία των Eotheod είναι η ανάληψη της αρχηγίας από τον Eorl τον Νεαρό, ο οποίος στα 16 του χρόνια ανέλαβε την ηγεσία του λαού του. Ο πατέρας του, ο Leod σκοτώθηκε προσπαθώντας να δαμάσει ένα εξαιρετικό άλογο. Ο Eorl κυνήγησε το άλογο, το δάμασε και το καβάλησε χωρίς σέλα και γκέμια. .Ήταν ένα Mearas, πρόγονος του γνωστού μας Ίσκιου (Shadowfax).
Ο Eorl ήταν πολύ αγαπητός ηγέτης και ένας ,όπως αποδείχθηκε, σημαντικότατος σύμμαχος της Gondor στην δυσκολότερη στιγμή της. Όταν κάποτε ο Cirion, ο Επίτροπος της Gondor, πολεμούσε με Όρκ και άλλους εχθρούς, περικυκλωμένος από τα στρατεύματα του εχθρού, σίγουρα ηττημένος, ο Eorl, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα για βοήθεια, δεχόμενος το Κόκκινο βέλος, διέλυσε τα νώτα του εχθρού, γυρίζοντας την μάχη υπέρ της των δυνάμεων της Gondor και γλιτώνοντας το βασίλειο από μια βέβαιη ήττα και ακόμη πιο βέβαιη καταστροφή.
Ο Cirion, αναγνωρίζοντας την αξία της φιλίας με τον λαό των αλόγων, σφράγισε την φιλία αυτή με τον Eorl, μπροστά στον τάφο του Elendil, με όρκο αιώνιας φιλίας και συμμαχίας μεταξύ των δύο λαών και δωρίζοντας στον Eorl τα εδάφη που ως τότε λεγόταν Calenardhon, μετέπειτα γνωστό ως Rohan, Mark ή Riddermark. Ο Eorl έκανε πρωτεύουσα του το Aldburg, αλλά ο διάδοχος του, ο Brego, μετέφερε την πρωτεύουσα στο Edoraw και έχτισε το παλάτι Meduseld στην κορυφή του λόφου. Οι Eotheod μετονόμασαν τους εαυτούς τους σε Eorlingas, ενώ οι Γκοντοριανοί τους αποκαλούσαν Rohirrim.
OEorl έζησε μέχρι τα βαθιά του γεράματα, μην χάνοντας ποτέ την νεανική του όψη, τιμώντας πάντα τους όρκους του και όντας πολυαγαπημένος και σεβαστός στον λαό του. Από αυτόν ξεκινάει η πρώτη γενιά των βασιλέων του Rohan, καθώς και η ονομασία του λαού, Eorlingas.
Κατά την βασιλεία του διαδόχου του Brego, συνεχίστηκε η εξερεύνηση και ο εποικισμός του Rohan, καθώς και η ολοκλήρωση από αυτόν της ανέγερσης του Edoras και του ανακτόρου Meduseld, που ήταν το σπίτι του βασιλιά και η έδρα του βασιλείου. Είχε και μια προσωπική τραγωδία, αφού ο γιός του χάθηκε προσπαθώντας να περάσει το φαράγγι των νεκρών. Το πτώμα του βρήκε ο Aragorn με την συντροφιά του περνώντας από εκεί πολλά χρόνια αργότερα.
Οι διάδοχοι του, συνέχισαν να προστατεύουν την περιοχή και να μάχονται με τους εχθρούς τους, καθώς συνεχιζόταν η διεκδίκηση της περιοχής και από άλλους λαούς. Μάλιστα οι Dunlendings κατέλαβαν και το δαχτυλίδι του Isengard, καθώς η Gondor αδυνατούσε να βοηθήσει.
Την περίοδο που στον θρόνο του Meduseld καθόταν ο θρυλικός Helm,ο ένατος βασιλιάς του Rohan, οι Dunlendings κατείχαν ακόμη το δαχτυλίδι του Isengard και παρενοχλούσαν με επιδρομές το Rohan Τότε, ο Freca, ένας άρχοντας ο οποίος ήταν ουσιαστικά αυτόνομος, αρκετά ισχυρός, ώστε παρόλο που έπαιρνε προσκλήσεις για το συμβούλιο του βασιλιά να πηγαίνει η να τις αγνοεί κατά τις διαθέσεις του, πήγε στο Edoras για ένα συμβούλιο των αρχόντων με τον βασιλιά και πρότεινε στον Helm να παντρευτεί ο γιος του Wulf την κόρη του Helm, την Hild. O Βασιλιάς αρνήθηκε, ακολούθησε λογομαχία και προσβολές. Τότε ο Helm πρότεινε στον Freca να τα πούνε έξω. Εκεί, ξαφνικά, του έδωσε μια τόσο δυνατή γροθιά και ο Freca έμεινε στον τόπο Έκτοτε ο Helm ονομαζόταν Hammerhand. Ανήγγειλε ότι ο Wulf είναι εχθρός του Rohan. Ο Wulf με την συνοδεία του με το ζόρι γλίτωσαν καλπάζοντας με τα άλογα τους και ορκίστηκε εκδίκηση.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο στρατός του Wulf, με την βοήθεια κουρσάρων του Umbar και των Dunlendings επιτέθηκαν από το Isengard και τον ποταμό Isen στο Rohan. Το Edoras εγκαταλείφθηκε. Έμεινε πίσω μόνο μια φρουρά υπό την ηγεσία του Haleth, γιου και διαδόχου του Helm. Ο Helm με τον λαό του κατέληξαν στο φαράγγι που αργότερα ονομάστηκε Helm’sDeep, αμυνόμενοι στο εκεί οχυρό. .
Εκείνη η χρονιά αποδείχθηκε καταστροφική, αφού ήταν η χρονιά του Μακρύ Χειμώνα και είχε παγετό και πολλά χιόνια παντού, εντείνοντας τις δυσκολίες για τον λαό που ήταν αποκλεισμένος στις σπηλιές στο φαράγγι, ενώ λέγεται ότι ο Helm φυσούσε το βούκινο πριν βγει να αντιμετωπίσει μόνος του τους εχθρούς, που τους σκότωνε με τα γυμνά του χέρια.
O γιος του, ο Hama, σε μια απόπειρα να βρει βοήθεια, χάθηκε σε μια καταιγίδα και δεν τον ξαναείδαν ποτέ.
Στο Edoras, oWulf σκότωσε τον τελευταίο υπερασπιστή του, τον διάδοχο Haleth και κατέκτησε την πόλη, αναλαμβάνοντας την εξουσία.
Ο ίδιος ο Helm, κάποιο βράδυ βγαίνοντας να σκοτώσει εχθρούς και να προστατεύσει τον λαό του, πέθανε. Βρέθηκε όρθιος, παγωμένος σαν άγαλμα. Για πολύ καιρό μετά, κάθε φορά που το βούκινο ηχούσε, οι εχθροί έτρεμαν τον ερχομό του.
Εκτός όμως από τους Eorlingas, που ήταν αποκλεισμένοι στο Helm’sDeep, υπήρχε και μια άλλη ομάδα που βρήκε καταφύγιο στο Dunharrow, υπό τον Frealaf, ανιψιό του βασιλιά, γιο της αδερφής του.
Ο Frealaf, εκμεταλλευόμενος το τέλος του Μακρύ Χειμώνα, έκανε αιφνιδιαστική επίθεση στο Edoras και το ανακατέλαβε, σκοτώνοντας τον Wulf και διώχνοντας τα εχθρικά στίφη από τα εδάφη του.
Καθώς ο Helm δεν είχε εναπομείναντες διαδόχους, ο Frealaf στέφθηκε βασιλιάς, ο πρώτος της δεύτερης γενιάς, δέκατος στην σειρά από τον Eorl. Έφερε και έθαψε το σώμα του Helm στο Edoras και λέγεται ότι τα λευκά Simbelmyne πάνω στον τύμβο του ήταν τόσα πολλά, που φαινόταν σαν χιονισμένος. Επίσης, συμβούλεψε τον Beren, τον Επίτροπο της Gondor, να δώσει τα κλειδιά του Isengard στον Μάγο Saruman.
Οι βασιλείς που διαδέχτηκαν τον Frealaf ήταν απασχολημένοι με το να αντιμετωπίζουν επιθέσεις κυρίως από Ορκ. Σε μια τέτοια επίθεση σκοτώθηκε ο Walda. Ο γιός του, ο Folca, εκδικήθηκε σκοτώνοντας κάθε Ορκ που είχε την ατυχή έμπνευση να βρεθεί στην επικράτεια του. Ο Folcwine, διάδοχος του Folca, τίμησε τον όρκο του Eorl στέλνοντας τους δύο μεγαλύτερους γιούς του να πολεμήσουν στο πλευρό της Gondor εναντίων του Harad. Και οι δύο σκοτώθηκαν στην μάχη. Στον θρόνο ανέβηκε ο Fengel, ένας κακομαθημένος και εγωιστής άνθρωπος, του οποίου το σημαντικότερο επίτευγμα ήταν μάλλον το γεγονός ότι έγινε πατέρας του Thengel, του πατέρα του Theoden.
Ο Thengel έφυγε από το Rohan για χρόνια και έζησε την Gondor, πιθανότατα γιατί δεν είχε καλή σχέση με τον πατέρα του. Εεκί γνώρισε και παντρεύτηκε την Morwen. Με τον θάνατο του πατέρα του επέστρεψε στο Edoras και ανέλαβε την βασιλεία. Γνωρίζει τον Thorongil και εντυπωσιάζεται από τις αρετές του στην μάχη και την καλή του κρίση. Γίνεται ο αγαπημένος του πρόμαχος και μάχονται μαζί. Προς μεγάλη λύπη του όμως, ο Thorongil φεύγει, σταματώντας να υπηρετεί τον Thengel αλλά και τον Ecthelion, τον Επίτροπο της Gondor, για αγνώστους λόγους. Με τον θάνατο του, ανεβαίνει στον θρόνο ένας από τους σημαντικότερους βασιλείς στην ιστορία του Rohan: ο Theoden
